Daar zit je dan, heerlijk op vakantie. Lekker op het strand, zonnetje erbij, even helemaal nergens aan denken, een lekker briesje, de golven die op het strand slaan, je zonnebril op je neus, een vliegtuigje dat overvliegt, een wesp die langs zoemt, je hebt het beeld er wel bij toch?
Zo zat ik dus heerlijk op het strand te genieten met een glas 7-up. Ik ben niet zo’n snelle drinker en zeker niet als er prik in zit (krijg je een bubbeltjesbuik van, echt waar). Mijn glas stond rustig op het tafeltje te wachten totdat ik er verder van kon slurpen, maar helaas was een wesp mij voor. Een wesp die eerst al ontelbare rondjes om mij heen had gevlogen. Ik ben niet bang voor wespen, of zoals ik vroeger zij wepsen, ondanks dat ik wel een keer geprikt ben. In principe is het netjes stil zitten en dan doen ze je niks. Ik zat heel netjes stil, haalde zelfs stiekem adem en had mijn mond gesloten, je weet namelijk nooit of ze je mond invliegen en dan in paniek raken en je toch prikken. Dat doet pijn, een gemene stekende pijn dat kan ik je wel vertellen. Die ene keer dat ik ben gestoken vloog er een wesp per ongeluk onder m’n jurkje, we waren rondjes aan het draaien met onze jurkjes. Dan bollen ze namelijk zo mooi op. Wist ik veel dat ik een wesp had gevangen onder mijn jurkje. Geen rare prikplek trouwens, de wesp heeft netjes op mijn bovenbeen geprikt, waarop ik mijn jurkje optilde en de wesp zijn vliegende leven vervolgde en ik het uitjankte van de pijn (hé ik was nog jong).
Vliegkunsten
Dus toen ik al een hele poos netjes stil zat en mij eigenlijk al een beetje begon te ergeren ontdekte de wesp mijn glas. Eerst werd er een rondje omheen gevlogen en de rand van het glas besnuffeld. Pas toen durfde hij (of zij?) zijn pootjes te laten landen op het glas. De snuffeltocht kon beginnen en dat ging er wild aan toe met een boel gezoem. Kruipend en slurpend ging de wesp naar beneden en zowat rennend weer omhoog, vliegend over de 7-up heen en landend op de andere kant van het glas. Na een paar draai en slurppogingen ging het helemaal mis. Wespjes kontje raakte de 7-up en hij viel er zo in, alsof het drankje hem onder water trok. Best fascinerend hoe zo’n wesp omgaat met je drinken en er daarna probeert in te zwemmen. Alleen ging het niet zo goed, hij belande op zijn rug en z’n vleugeltjes lagen onder water (eh, onder 7-up dus) en hij was aan het spartelen als een gek. Mijn eerste gedachte was lekker puh! Had je maar niet aan mijn drinken moeten komen, maar toch vond ik het ook wel een beetje zielig. 7-up is lekker, dat snap ik ook wel. Met een rietje heb ik besloten hem een strohalm aan te bieden. Die pakte hij gretig aan en hij moest even bijkomen op de rand van het glas. Uitgeput en zielig zat hij daar. Deed verschillende pogingen om de 7up als een nat hondje van hem af te schudden, poetste met zijn voorpootjes zijn smoeltje schoon en ik denk zelfs dat ik hem zag proesten. Mond op mond beademing was gelukkig niet nodig, dat was me ook net iets te ver gegaan. Hij was wel een beetje suffig, maar bleef gezellig en rustig zitten op de rand van het glas.
Vieze voetjes
Trots vertel ik aan vriendlief dat ik net toch maar even een teer dierenleventje heb gered, meneer wesp mag me best dankbaar zijn. Vriendlief vind het niet zo heel interessant en als ik me omdraai heeft meneer wesp zijn vriendje erbij geroepen die potverdorie ook aan het zwemmen is gegaan! Mijn drinken hoef ik toch al niet meer, iets met een familie verhaal over een tante die geen honing wilde eten, want je weet nooit waar die vieze bijenvoetjes allemaal zijn geweest. Elke keer als er dan zoiets gebeurd moet ik toch daaraan denken en besef ik me dat ik vast een beetje op haar lijk. Van de wespen had ik genoeg en na nummer 2 gered te hebben heb ik gelijk het glas weggebracht.
Liefs, Anne
