Klappen na het landen van het vliegtuig. Misschien ken je het wel, of doe je het zelf ook. Eerlijk gezegd had mijn verbazing wat vertraging, want die begon een tijd na de vakantie pas, toen ik in de bus zat.
Je weet wel dat zodra het vliegtuig klaar is met remmen op de landingsbaan de meeste mensen beginnen te applaudisseren. Het probleem zit hem niet in het klappen, want het is natuurlijk hartstikke fijn dat die piloot ons en het vliegtuig keurig, veilig en heelhuids op de plek van bestemming heeft laten landen. Een bedankje mag daar dan ook zeker voor gegeven worden.
Ook de stewardessen werken hard op de vlucht en doen meer dan alleen aanwijzen waar de nooduitgang zit. Zoals Jenny (zie reacties) zei: “een luisterend oor, een oppas, een horecamedewerker, een probleemoplosser, politie, …”
Ik geef ze dan ook altijd een gemeend dankjewel bij het verlaten van het vliegtuig. Bedankt is niet gek om te zeggen, net zoals dat een applaus geven niet heel gek is.
Oké, het hoeft niet zo’n applausje omdat de rest het doet of een heel angstig applausje te zijn. Autorijden is tenslotte gevaarlijker dan vliegen en geef jij een applaus aan jezelf of de chauffeur zodra de auto de parkeerplaats op rijd?
Juist.
Ik kan je antwoord wel raden en dat is dus waar mijn verbazing begon. Ik stapte in de bus en begroete de buschauffeur met een vriendelijke goedemorgen. Een grote glimlach kwam op zijn gezicht en ik kreeg een nog vriendelijkere goedemorgen terug. De reiziger en zijn telefoon na mij hield alleen zijn ov kaartje tegen dat ding aan en liet zich op zijn plek vallen die hij bijna miste (dat zou leuk zijn geweest) omdat hij alleen maar op zijn mobiel aan het kijken was. Zo kwamen er nog 12 mensen de bus in. 1 zei er goedemorgen meneer (een dametje van in de 70), 2 gaven een knikje en 9 liepen zonder iets te zeggen of überhaupt de buschauffeur aan te kijken de bus in.
Kijk en dat vind ik dus gek. Ondertussen zat ik wat te lezen over vakanties en vandaar de link naar het klappen in het vliegtuig. Stiekem moest ik een beetje lachen en vroeg ik me af of het vliegtuigklappers zouden zijn? Van die 12 zei er bij het verlaten van de bus 1 “bedankt meneer en tot ziens”, het was de mevrouw die ook netjes goedemorgen zei. Ja, deze mevrouw zou ook een gemeend applaus geven in het vliegtuig en die zou netjes bedankt zeggen tegen de stewardessen. De vriendelijke buschauffeur zei alstublieft en zwaaide haar netjes gedag.
Wat vreemd dat er zodra een vliegtuig met 300 man erin je afzet op de juiste plek, wij allemaal gaan klappen als zeeleeuwen. De één opgelucht (thank god, we’re still alive), de ander blij dat de enge reis eindelijk afgelopen is, de ander als een bedankje, de ander blij omdat de vakantie eindelijk begonnen is, de ander omdat die niet kan wachten tot het biertje en het zwembad en weer een ander omdat de rest ook klapt. Maar als je in of uit de bus stapt kan er nauwelijks een begroeting of een bedankt vanaf. Vreemd.
Lieve schaapjes, zeeleeuwen en vliegtuigklappers,
Denk de volgende keer als je in de bus zit (of een andere plek waar een bedankt op zijn plek zou zijn) er even bij na . Een vriendelijk bedankt, goedemorgen, tot ziens, gedag zwaaien, applaudiseren of oké, als je nog niet helemaal wakker bent, een knikje als je binnenkomt. Het is echt niet zo gek en je krijgt er helemaal niets van, sterker nog het kan er alleen maar beter van worden, niet slechter.
Het is net zo normaal als klappen in het vliegtuig, al vind ik het nog steeds een gek fenomeen. Ik klap zelf wel, maar ik zeg liever bedankt en tot ziens bij het verlaten van het vliegtuig, waar heel soms zelfs de piloot zijn of haar snoetje laat zien. Als jij wil klappen als een bedankje, als waardering voor het werk dat ze verricht hebben, dan moet je dat zeker doen. Geef dan trouwens niet een laf applausje, maar geef ze dan ook echt een luid applaus. Geen staande ovatie, want de gordels moeten nog even dicht blijven he? 😉
Klappen in het vliegtuig
Toch vraag ik me af: zouden ze het in de cockpit ook echt kunnen horen? Wat zouden de stewardessen ervan vinden? En de piloten? Zouden ze met hun ogen rollen of vinden zij dit leuk en voelen ze zich dan extra gewaardeerd? Misschien moeten we het klappen in de trein dan ook maar eens instellen, misschien is het missen van waardering dat de treinen soms niet helemaal volgens schema rijden.
Mocht er een piloot of steward(es) dit artikel lezen, dan hoor ik graag wat jij er nou van vind, want ik ben eigenlijk wel heel erg nieuwsgierig.
Vinden jullie de “goedemorgen meneer” trouwens mooi geworden? Na het lezen van dit boek ben ik helemaal verslaafd aan handlettering!
Voor vandaag alleen een wijze les: gebruik eens wat vaker een begroeting en een afscheid, want bij mijn “bedankt en een fijne dag vandaag” toen ik uit de bus stapte kreeg de vriendelijke buschauffeur weer een grote lach op zijn gezicht “alsjeblieft en jij ook een fijne dag, meid!”
Grinnikend bedacht ik me dat ik eigenlijk had moeten klappen…
Liefs, Anne
Leuk artikel, maar niet zoveel tijd of zin om een reactie achter te laten? Klik dan even op het hartje hieronder! Dan vind jij het leuk en ik ook 😉
Klappen word vaak gezien als emotie uiting als mensen niet weten wat te doen word er geklapt en aangezien we lekkere kudde dieren zijn als er 1 mens aan de klap is klappen er meer 😀 Ik moet spreekwoorden bedenker worden bedenk ik me net 😎
Hahaha als er 1 mens aan de klap is, klappen er meer! Geweldig Edwin!
Ik zie het een beetje als waardering voor ons werk. Als het een fijne vlucht is geweest klappen mensen ook eerder.
Ik ben ook zeker voor die waardering en of dat nou met een luid applaus is of door bedankt te zeggen, dat maakt niet uit. Ik snap alleen niet waarom het echt een ding is bij vliegen terwijl er geen begroeting/bedankt af kan in de bus (bijvoorbeeld)
Heb je zeker gelijk in! Maar klap je dan ook voor de buschauffeur, de conducteur of voor je vriend na een ritje van A naar B? Ik zeg, doen 😀
Er gebeurd veeeelll op een vlucht. Een buschauffeur is in mindere mate bezig met passagiers en een conducteur komt af en toe langs. Uiteraard verdienen die ook de waardering en doen zij super werk, maar wij zijn elke vlucht: een luisterend oor, een oppas, een horecamedewerker, een probleemoplosser, politie en noem het maar niet op. Ik waardeer het echt als ik me helemaal uitgesloofd heb voor passagiers en ze klappen aan het eind van de vlucht. Wat ook prettig is als mensen gewoon vriendelijk zijn en wederzijds respect hebben voor elkaar. Dat is eigenlijk watvoor mij de vlucht ECHT prettig maakt. Helaas gebeurd het steeds vaker dat die twee niet meer altijd aanwezig zijn. We zien steeds meer agressie en passagier die onaardig tegen ons of mede passagiers zijn. 🙁
Dat applaus hebben jullie ook zeker verdiend! Wist trouwens niet dat de reizigers steeds minder vriendelijk werden?! Jammer dat er niet wat meer respect is voor wat mensen doen of het nou hun werk is of niet.
Bedankt trouwens voor je uitleg, was altijd benieuwd wat jullie er zelf van vinden 🙂
Dat is inderdaad een slechte zaak. Iedereen verdient waardering voor zijn werk. Ook mensen met kantoorbanen, zorg, politie, brandweer, horeca en alllllleeee andere beroepen
Helemaal mee eens, ik heb trouwens het artikel iets aangepast 😉
Helemaal mee eens, Jenny! Ik heb trouwens het artikel iets aangepast 😉
Ik vind klappen in het vliegtuig raar. .. Het komt op mijn ook niet over als bedanken maar als opluchting.
Bedanken en netjes gedag zeggen vind ik dan weer heel gewoon. Erg, d die cijfers van de bus 🙁
Hihi, veel mensen klappen echt opgelucht he? Gelukkig zijn er meerdere mensen die bedankt en gedag zeggen heel normaal vinden! Ik ga de volgende keer in de bus weer tellen, want ik schrok er best wel van (zit alleen niet zo vaak in de bus..)
Haha vind het leuk geschreven! Zelf heb ik nooit gevlogen, maar dat van die bus herken ik, ik ben helaas zo sociaal om de buschauffeur wel te begroeten maar geen gedag te zeggen of te zwaaien.. oeps!
Dankje. Foeifoei! Het is je vergeven, begroeten is al heel fijn..
Dat boek heb ik ook gekregen voor de kerst, inclusief goede pennen. Dus ik ben ook van alles aan het schrijven hier :). Mooi gedaan, trouwens!
Over je post. Ik vind dat dus raar. Klappen als je geland bent, inderdaad. De piloot doet gewoon zijn werk, net zoals een buschauffeur me afzet op plaats van bestemming. Ik klap dus niet. Behalve als we bijvoorbeeld door een flinke turbulentie zijn gegaan ofzo, kan ik het me voorstellen. Dan zal die piloot het niet horen, maar dan is het ook een soort ontlading.
Wat betreft het niet groeten in de bus… belachelijk. Mijn vader is een gepensioneerde buschauffeur en ik ging vaak ritjes mee. Hij werd door iedereen begroet, omdat hij altijd zo vrolijk is. Maar ik vind het gewoon vanzelfsprekend om mensen te begroeten. Het is gewoon onbeschoft om het niet te doen. Ik zei ooit eens tegen een chauffeur toen ik uitstapte; fijne kerst. En mijn collega die mee was, vroeg: ken je die chauffeur? Ik zo: nee, hoezo? Ze vond het raar dat ik het zo dan zei. Huh???
Dankjewel, Sheila! Leuk boek hè? Bedankt voor je uitgebreide reactie! Wat fijn dat je vader gewoon begroet werd, zo hoort het ook vind ik. Enne ga zo door met het goede voorbeeld geven. Wie weet zorgt het ervoor dat er steeds meer mensen elkaar gaan begroeten en bedanken in plaats van dat het steeds minder wordt!
Goed stuk! Je schrijft leuk, gelijk je Facebook geliket 🙂
Even on topic, ik vind het klappen in een vliegtuig nog steeds een beetje vreemd. Ik ben dus een kuddedier dat meedoet omdat de rest klapt haha. Maar verder bedank ik wel altijd de stewardessen (wat ik zelf ook eigenlijk beter vind dan een onpersoonlijk applaus), zeg gedag tegen de buschauffeur en wens de caissières fijne feestdagen (indien van toepassing natuurlijk). Vind ik niet meer dan logisch. Vanochtend trouwens opnieuw een volle wachtkamer bij de huisarts en mijn goedemorgen werd beantwoord door maar liefst 7 van de 10 mensen. We gaan vooruit 😉
Dankjewel Merel! Ik blijf het ook maar een gek iets vinden, maar beter klappen dan helemaal niets. Haha de wachtkamerbegroeters gaan vooruit, het heropvoeden wil dus wel lukken? 😉
Leuk geschreven! en herkenbaar. Het klappen na een landing heb ik altijd wel vreemd gevonden. Alsof je niet had verwacht dat de piloot het vliegtuig goed aan de grond zou kunnen krijgen en dan zoiets hebt: wauw, goed gedaan! Het is natuurlijk goed gedaan, vast geen makkelijke klus, maar laten we wel wezen, het is zijn baan. Klappen vind ik gek, waardering daarentegen heeft de piloot, maar ook de co-piloot en alle stewards en stewardessen echt wel verdiend. Zo knap hoe ze altijd maar aardig blijven, ook al worden ze toch wel regelmatig denegrerend of lomp bejegend. Je ziet dat helaas overal, kijk en luister maar even goed in de supermarkt bij de kassa, of inderdaad die buschauffeur or treinconducteur. Een dank je wel is toch een kleine moeite en geeft zo’n groot plezier. Net als goedemorgen en tot ziens zeggen. Ik groet ook altijd mensen tijdens het wandelen met de hond. Hoe vaak je dan stilte, verbazing maar helaas soms ook een blik van: ‘huh, wat mot je? Ken ik je?’ krijgt.
Nicole onlangs geplaatst…Chocoladegranola
Dankjewel! Hihi het blijft een vreemd iets..